Beseffen dat ze in de (pre)menopauze was beland, was geen pretje voor Bridget Maasland. Ze herkende zichzelf niet meer, maar dat hield ze liever voor zichzelf. Ze deelde weinig info met haar omgeving.
“Ik ben misschien een open boek, maar ik ga niet overal vertellen hoe ik me voel. Mijn moeder herkende het meteen, haar overgang was ook zwaar geweest. Dat wilde ik voorkomen, dus stopte ik drie jaar geleden met alcohol. Ik kreeg meer energie en ik sliep beter. Maar er bleef toch een soort downside bestaan, een zwarte kant die ik al mijn hele leven heb”, zegt Bridget in Libelle.
Bridget gooide het roer een beetje om en ging ook vaker sporten. Ze wilde vooral graag een fitte vijftiger zijn met een mooie toekomst voor zich.
“Ik denk dat we onze meesterwerken pas maken na ons vijftigste. De kinderen gaan uit huis, je kijkt nog eens goed naar je partner, je begint misschien iets voor jezelf. Die soul searching is nodig om op je authentieke plek te komen. Als je daar arriveert, wil je niet hulpbehoevend zijn.”
