Toen Lee Towers tien jaar geleden werd geopereerd aan zijn rug werd er jammer genoeg een zenuw geraakt. Daardoor liep hij al een aantal jaar lastig.
Binnenkort wordt er opnieuw een MRI gemaakt van zijn rug omdat de dokters vermoeden dat er iets toch nog niet helemaal goed zit.
“Ik had artrose in mijn rug en daar ben ik aan geopereerd. Nog veel eerder had ik dat ook in mijn nek, daar ben ik destijds ook aan geopereerd. Ze hebben het idee dat dat misschien op kleine schaal weer opspeelt. Ik ga binnenkort een weekje naar Spanje op vakantie met Laura en als ik weer terugkom, dan krijg ik de uitslag. Maar eens kijken of ze op dat gebied iets voor me kunnen doen.”
Als artiest is het belangrijk dat je rekening blijft houden met je gezondheid en dat je kijkt naar wat je kan en niet kan. Dat Lee dat zo goed kan, is toch wel knap te noemen.
“Dat is de aard van het beestje. Aan de andere kant ben ik ook realistisch. Ik heb afscheid genomen van de marathon van Rotterdam. Meer dan dertig jaar lang heb ik bij de start ‘You’ll Never Walk Alone’ gezongen. Dat werd me te lastig, want dat is vooral lang staan. Na het zingen van mijn liedje stond ik vaak nog anderhalf uur te high fiven. Dat vond ik te vermoeiend worden.”
