Tijdens de revalidatie van haar herseninfarct moest Mariska Bauer alles opnieuw leren en was ze maanden aan bed gekluisterd. Dan heb je veel tijd om na te denken en op te zoeken over wat een herseninfarct juist is. En dat had ze beter niet gedaan.
“Zowat alles wat je leest, elk artikel groot of klein, zegt dat je binnen vijf jaar dood bent.”, biecht ze op aan ‘Linda’. Mariska Bauer raadt lotgenoten dan ook aan zeker niet te gaan googelen op ‘herseninfarct’. In gedachten zag ze dan ook alle rampscenario’s. Ook voor haar man Frans was het een harde noot om te kraken. “’Dat is het enige dat ik niet aankan’, zei hij. Hij bid nooit maar toen bad hij dat het goed zou komen met mij.”, gaat ze verder. Er zijn dan ook al ontzettend veel tranen gevloeid. “Hoe moet dat als de kapitein het loodje legt en het Bauer-schip stuurloos wordt.”
Frans is nu vooral overbezorgd en belt haar wel dertig keer per dag om te horen of alles in orde is. Zelf probeert Mariska Bauer met humor hem wat op zijn gemak te stellen. “Frans, heb ik gezegd, daarboven staat een stoel voor mij met een bordje: ‘pas geverfd, niet op zitten’, ze zien mij daar voorlopig echt nog niet.”, besluit ze nog.
